Yiddish (ייִדיש yidish or אידיש idish, secara harfiah: "Yahudi") merupakan satu Bahasa Jermanik tanpa wilayah, dituturkan di seluruh dunia dan ditulis dalam Abjad Ibrani. Bahasa ini berasal daripada budaya Ashkenaz yang berkembang sejak kira-kira abad ke-10 di Rhineland, dan tersebar ke Eropah Tengah dan Eropah Timur, dan akhirnya ke benua lain. Dalam rujukan terawal yang masih ada, bahasa ini digelar sebagai לשון ־ אַשכּנז (loshn-ashkenaz = "Bahasa Ashkenaz") dan טײַטש (taytsh, satu variasi tiutsch, kini dipanggil Jerman Tinggi Tengah; berbanding dengan Jerman Tinggi Baru moden atau Deutsch). Dalam penggunaan umum, bahasa ini digelar sebagai מאַמע־לשון (mame-loshn = "Bahasa ibunda"), membezakannya dengan Bahasa Ibrani Kitab dan Bahasa Aramia yang kedua-duanya dipanggil לשון־קודש (loshn-koydesh = "bahasa suci"). Istilah Yiddish tidak menjadi gelaran yang paling kerap dalam sastera bahasa ini hingga abad ke-18. Dalam bahagian yang penting dalam sejarah bahasa ini, bahasa ini merupakan bahasa penuturan utama Yahudi Ashkenazi dan mempunyai lingkungan loghat yang luas daripada "Yiddish Barat" hingga ke tiga kumpulan utama dalam "Yiddish Timur". Perbezaan yang utama antara kedua-dua Yiddish ini ialah kemasukan perkataan yang berasal daripada Bahasa Slavik secara meluas dalam loghat-loghat Timur. Sedangkan Yiddish Barat mempunyai sedikit penutur yang tinggal, loghat-loghat Timur masih dalam penggunaan yang meluas.Sejarah umum dan status Bahasa Yiddish dibincangkan seperti berikut, dengan maklumat lanjut yang diberikan dalam siri rencana berlainan berikut:Bahasa Yiddish juga digunakan untuk budaya Ashkenaz, seperti Masakan Yiddish dan Muzik Yiddish.