Kemagnetan atau magnetisme ialah satu kelas fenomena fizikal yang melibatkan daya-daya yang dikenakan oleh suatu magnet ke atas magnet lain. Ia berasal daripada arus-arus elektrik dan momen magnet asasi zarah-zarah asas. Ini menghasilkan medan magnet yang bertindak ke atas momen-momen dan arus-arus yang lain. Semua bahan dipengaruhi pada tahap tertentu oleh medan magnet. Kesan yang terkuat adalah pada magnet kekal yang mempunyai momen magnet berterusan yang disebabkan oleh keferromagnetan. Kebanyakan bahan tidak mempunyai momen magnet kekal. Sesetengahnya tertarik kepada medan magnet (keparamagnetan); sesetengah yang lain pula ditolak oleh medan magnet (kediamagnetan); ada juga yang mempunyai hubungan yang lebih rumit dengan medan magnet yang dikenakan (perilaku pusing gelas dan keantiferromagnetan). Bahan-bahan yang mendapat kesan yang sangat kecil daripada medan magnet dinamakan bahan tidak bermagnet, contohnya tembaga, aluminium, gas-gas dan plastik. Oksigen tulen memiliki sifat-sifat bermagnet apabila disejukkan sehingga menjadi cecair.Keadaan (atau fasa) magnet sesuatu bahan bergantung kepada suhu (dan faktor-faktor lain seperti tekanan dan medan magnet kenaan), oleh itu sesuatu bahan boleh memiliki lebih daripada satu bentuk kemagnetan bergantung kepada suhunya, dan lain-lain.