Terdapat sejarah yang panjang mengenai karies gigi. Lebih sejuta tahun yang lalu, hominid seperti Australopithecus menghidap kaviti.[108] Peningkatan terbesar dalam kejadian karies telah dikaitkan dengan perubahan diet.[108][109]Bukti arkeologi menunjukkan bahawa kerosakan gigi ialah sejenis penyakit purba bertarikh jauh ke prasejarah. Tengkorak bertarikh dari satu juta tahun lalu melalui zaman neolitik menunjukkan tanda-tanda karies, kecuali mereka dari zaman Paleolitik dan Mesolitik.[108] Peningkatan karies dalam zaman Neolitik boleh dikaitkan dengan pengambilan meningkat daripada makanan tumbuhan yang mengandungi karbohidrat.[110] Permulaan penanaman padi di Asia Selatan juga dipercayai telah menyebabkan peningkatan dalam karies. Walaupun terdapat juga beberapa bukti dari tapak di Thailand, seperti Khok Phanom Di, yang menunjukkan penurunan dalam peratusan keseluruhan karies gigi dengan peningkatan dalam kebergantungan kepada pertanian padi.[111]

Sebuah teks Sumeria dari 5000 SM menghuraikan "cacing gigi" sebagai penyebab karies.[112] Bukti kepercayaan ini juga telah ditemui di India, Mesir, Jepun, dan China.[109] Tengkorak kuno digali menunjukkan bukti kerja pergigian primitif. Di Pakistan, gigi bertarikh sekitar 5500 SM hingga 7000 MS menunjukkan lubang hampir sempurna daripada gerudi gigi primitif.[113] Ebers Papyrus, sebuah teks Mesir dari tahun 1550 MS, menyebut penyakit gigi.[112] Ketika dinasti Sargonid Assyria ketika tahun 668 hingga 626 MS, tulisan-tulisan dari doktor raja menentukan keperluan untuk mendapatkan gigi disebabkan penyebaran keradangan.[109] Di Empayar Rom, pengambilan yang lebih luas makanan yang dimasak membawa kepada peningkatan yang kecil dalam kelaziman karies.[106] Tamadun Yunani-Romawi, sebagai tambahan kepada Mesir, mempunyai rawatan untuk kesakitan yang disebabkan oleh karies.[109]

Kadar karies kekal rendah melalui Zaman Gangsa dan Zaman Besi, tetapi dengan ketara meningkat semasa Zaman Pertengahan.[108] Peningkatan berkala pada kelaziman karies telah kecil berbanding dengan peningkatan 1000 AD, apabila tebu menjadi lebih mudah didapati oleh dunia Barat. Rawatan terdiri terutamanya daripada ubat-ubat herba dan azimat, tetapi kadangkala juga termasuk pembekaman.[114] Pakar bedah gunting rambut pada masa itu menyediakan perkhidmatan termasuk pengekstrakan gigi.[109] Belajar latihan mereka daripada perantisan, penyedia kesihatan agak berjaya dalam berakhir sakit gigi dan mungkin menghalang penularan jangkitan sistemik dalam banyak kes. Antara Katolik Roman, doa untuk Saint Apollonia, penyokong wanita pergigian, bertujuan untuk menyembuhkan sakit yang diperolehi daripada jangkitan gigi.[115]

Terdapat juga bukti penambahan karies dalam orang India Amerika Utara selepas berhubungan dengan menjajah Eropah. Sebelum penjajahan, Orang India Amerika Utara wujud pada diet pemburupengumpul, tetapi selepas itu terdapat pergantungan yang lebih besar dalam pertanian jagung, yang dibuat kumpulan-kumpulan ini lebih mudah terdedah kepada karies.[108]

Ketika Zaman Kesedaran Eropah, kepercayaan bahawa "cacing gigi" menyebabkan karies juga tidak lagi diterima dalam masyarakat perubatan Eropah.[116] Pierre Fauchard, dikenali sebagai bapa pergigian moden, ialah salah satu yang pertama untuk menolak idea bahawa cacing menyebabkan kerosakan gigi dan menyatakan bahawa gula merosakkan gigi dan gingiva.[117] Pada tahun 1850, satu lagi kenaikan mendadak kelaziman menyebabkan berlaku dan dipercayai menjadi akibat daripada perubahan diet meluas.[109] Sebelum masa ini, karies serviks ialah jenis yang paling kerap karies, tetapi meningkat ketersediaan tebu, tepung halus, roti dan minuman manis berutus dengan lebih banyak liang dan fisur karies.

Pada tahun 1890-an, W.D. Miller menjalankan satu siri kajian yang mendorong beliau untuk mencadangkan penjelasan untuk karies gigi yang berpengaruh untuk teori terkini. Beliau mendapati bahawa bakteria didiami mulut dan bahawa mereka menghasilkan asid yang melarutkan struktur gigi apabila dalam kehadiran penapaian karbohidrat.[118] Penjelasan ini dikenali sebagai teori karies kemoparasitik.[119] Sumbangan Miller, bersama-sama dengan penyelidikan pada plak oleh G.V. Black dan J.L. Williams, berkhidmat sebagai asas untuk penjelasan semasa etiologi karies.[109] Beberapa jenis tertentu laktobasili telah dikenal pasti pada tahun 1921 oleh Fernando E. Rodriguez Vargas.

Pada tahun 1924 di London, Killian Clarke menghuraikan bakteria sfera dalam rantaian diasingkan daripada lesi karies yang dipanggil Streptococcus mutans. Walaupun Clarke mencadangkan organisma ini ialah penyebab karies penemuan itu tidak disusuli. Kemudian, pada tahun 1950-an di AS, Keyes dan Fitzgerald bekerja dengan hamster menunjukkan bahawa karies ialah berjangkit dan disebabkan oleh pengeluar asid Streptococcus. Ia bukan sehingga lewat 1960-an bahawa ia menjadi diterima secara umum bahawa Streptococcus diasingkan daripada karies hamster adalah sama seperti S. mutans described by Clarke.[120]

Kerosakan gigi telah hadir sepanjang sejarah manusia, dari awal hominid berjuta-juta tahun yang lalu, hinggalah manusia moden.[121] Kelaziman karies meningkat secara mendadak pada abad ke-19, apabila Revolusi Perindustrian perkara tertentu yang dibuat, seperti gula kilang dan tepung, sedia ada.[109] Diet “kelas bekerja Inggeris perindustrian baru”[109] kemudian menjadi berpusat pada roti, jem dan minuman manis, sangat meningkatkan kedua-dua pengambilan gula dan karies.

Etimologi dan penggunaan

Diserap daripada bahasa Inggeris dengan menukar huruf c ke k. Diserap daripada bahasa Latin kepada bahasa Inggeris (kata pinjaman), caries dalam bentuk bahasa Inggeris berasal sebagai kata nama kelompok yang bermaksud "kereputan",[3][122] iaitu, "reput". Dalam bahasa Inggeris, apabila digunakan dalam makna itu, ia mengambil fleksi kata kerja mufrad (seperti kata decay "reput" buat). Dengan itu caries tidak secara tradisinya kata jamak bersinonim dengan holes atau cavities; iaitu, ia bukan bentuk jamak mana-mana bentuk mufrad cary bermaksud lubang atau kaviti. Namun, idea yang ia ialah seperti majmuk ialah sebuah analisis semula yang secara semula jadi berlaku terhadap penutur bahasa Inggeris, dan makna analisis semula cukup umum untuk dimasukkan dalam pelbagai kamus dan wujud dalam penggunaan sopan. Ia masih menunjukkan tanda-tanda bahawa asal-usulnya dianalisis semula ia kekal secara idiomatik terhad kepada makna plurale tantum—iaitu, seperti scissors atau glasses, seseorang cakap jamak caries secara wajibnya dalam jamak—bukan satu scissor, glass, atau cary. (Ini sebabnya kenapa seseorang boleh melihat bagi bentuk kata nama bilangan mufrad pergigian cary dalam mana-mana sedozen utama kamus perubatan dan umum dan tidak menjumpainya disenaraikan.) Ramai masih gunakannya dalam makna tradisional (kelompok, mufrad), itu sebabnya mereka cakap carious lesions lebih daripada hanya caries apabila mereka mahu makna bilangan jamak.