Peristiwa kepupusan (juga dikenali sebagai kepupusan besar-besaran atau krisis biotik) adalah penurunan meluas dalam kepelbagaian biologi di Bumi. Kejadian sedemikian dikenal pasti dengan perubahan mengejut dalam kepelbagaian dan banyaknya organisma multiselular. Ia berlaku apabila kadar kepupusan meningkat berbanding kadar spesiasi. Oleh kerana kebanyakan kepelbagaian dan biomassa di Bumi merupakan mikroba, dan dengan itu sukar untuk diukur, peristiwa kepupusan yang direkodkan mempengaruhi komponen biosfera yang mudah diperhatikan, secara biologi kompleks dan bukannya jumlah kepelbagaian dan kelimpahan hidup.[1]Kepupusan berlaku pada kadar yang tidak sekata. Berdasarkan rekod fosil, kadar latar belakang kepupusan di Bumi adalah kira-kira dua hingga lima taksonomi keluarga haiwan laut setiap sejuta tahun. Fosil marin kebanyakannya digunakan untuk mengukur kadar kepupusan kerana rekod fosil dan stratigrafi yang lebih baik berbanding haiwan darat.Peristiwa Oksigenasi Besar mungkin merupakan peristiwa kepupusan utama yang pertama. Sejak ledakan Cambria lima kepupusan besar-besaran utama telah melebihi kadar kepupusan latar belakang. Paling diketahui dan paling terkenal, peristiwa kepupusan usia Kapur Cretaceous-Paleogen, yang berlaku kira-kira 66 juta tahun yang lalu (Ma), adalah kepupusan besar-besaran haiwan dan tumbuhan dalam masa geologi yang singkat.[2] Sebagai tambahan kepada lima kepupusan besar-besaran besar, terdapat banyak juga kepupusan kecil dan besar-besaran berterusan yang disebabkan oleh aktiviti manusia, yang kadang-kala digelar kepupusan keenam.[3] Kepupusan massa seolah-olah terutamanya merupakan fenomena Fanerozoik, dengan kadar kepupusan rendah sebelum organisma kompleks besar muncul.[4]Anggaran bilangan kepupusan besar-besaran besar dalam tempoh 540 juta tahun lepas adalah antara lima hingga lebih daripada dua puluh. Perbezaan ini terletak dari ambang yang dipilih untuk menggambarkan peristiwa kepupusan sebagai "utama", dan data yang dipilih untuk mengukur kepelbagaian masa lalu.