Sistem pengangkutan Seoul telah wujud sejak zaman Empayar Korea, apabila landasan trem pertama mulai dibina dan sebuah landasan kereta api yang menghubungkan Seoul dan Incheon disiapkan. Aliran trem yang terutama di Seoul ini pernah merentasi Jongno sebelum diganti oleh Aliran 1 sistem bawah tanah pada awal 1970-an. Selain Jongno, jalan raya utama yang lain di Seoul termasuklah Euljiro, Teheranno, Sejongno, Chungmuro, Yulgongno, dan Toegyero. Terdapat sembilan landasan tren bawah tanah yang menjangkau 250 kilometer.

Bas

Sistem bas Seoul dikendalikan oleh Kerajaan Metropolitan Seoul, terdiri daripada empat tatarajah bas utama yang memberi kemudahan kepada hampir seluruh bandaraya. Seoul juga mempunyai banyak terminal bas antarabandar/ekspres yang besar untuk menghubungkan Seoul dengan tempat lain di Korea Selatan, seperti Terminal Bas Ekspres Seoul, Terminal Pusat Bandaraya dan Terminal Seoul Selatan yang terletak di daerah Seocho, Terminal Bas Seoul Timur di Daerah Gwangjin dan Terminal Sangbong di Daerah Jungnang.

Rel bandar

Seoul mempunyai sebuah sistem alihan rel yang menyeluruh iaitu sebanyak 21 laluan transit aliran deras, alihan laju ringan dan komuter yang menghubungkan setiap daerah di bandaraya ini dan juga kawasan-kawasan sekitarnya (Incheon, Wilayah Gyeonggi, barat Wilayah Gangwon dan utara Wilayah Chungcheong Selatan). Dengan lebih 8 juta penumpang sehari, Seoul mempunyai salah sebuah sistem bawah tanah yang paling sibuk dan terbesar di dunia dengan landasan sepanjang 940 km. Sistem Seoul Metropolitan Subway terdiri daripada 12 aliran yang memberikan kemudahan kepada wilayah-wilayah Seoul, Incheon, Gyeonggi dan Chungnam. Selain itu, demi melayan pelbagai kaedah pengangkutan, kerajaan metropolitan Seoul mendapatkan khidmat beberapa ahli matematik untuk menyelaraskan jadual bawah tanah, bas dan trafik kepada satu jadual waktu. Aliran-aliran ini dikendalikan oleh Korail, Seoul Metro, Perbadanan Transit Laju Metropolitan Seoul, NeoTrans Co. Ltd., AREX dan Syarikat Laluan 9 Seoul Metro.

Kereta api

Seoul disambungkan dengan semua bandaraya lain di Korea Selatan melalui landasan kereta api, terutamanya perkhidmatan kereta api berkelajuan tinggi KTX yang mampu menjangkau kelajuan 300 km/j (186 bsj). Stesen-stesen kereta api utama di Seoul ialah:

• Stesen Seoul, Daerah Yongsan: laluan Gyeongbu (KTX/ITX-Saemaeul/Nuriro/Mugunghwa-ho)
• Stesen Yongsan, Daerah Yongsan: laluan Honam (KTX/ITX-Saemaeul/Nuriro/Mugunghwa), laluan Jeolla/Janghang (Saemaul/Mugunghwa)
• Stesen Yeongdeungpo Daerah Yeongdeungpo: laluan Gyeongbu/Honam/Janghang (KTX/ITX-Saemaeul/Saemaul/Nuriro/Mugunghwa)
• Stesen Cheongnyangni, Daerah Dongdaemun: laluan Gyeongchun/Jungang/Yeongdong/Taebaek (ITX-Cheongchun/ITX-Saemaeul/Mugunghwa)
• Stesen Suseo (HSR), Daerah Gangnam: Suseo HSR (SRT)

Udara

Seoul dilengkapi dengan dua lapangan terbang utama, Lapangan Terbang Antarabangsa Incheon dan Lapangan Terbang Antarabangsa Gimpo.

Lapangan Terbang Antarabangsa Gimpo dibuka pada tahun 1939 sebagai lapangan terbang Tentera Darat Imperial Jepun dan dibuka untuk pesawat awam pada tahun 1957. Sejak pembukaan Lapangan Terbang Antarabangsa Incheon, Lapangan Terbang Antarabangsa Gimpo mengendalikan penerbangan domestik dan penerbangan antarabangsa jarak dekat ke Tokyo, Osaka, Taipei, Shanghai dan Beijing.

Lapangan Terbang Antarabangsa Incheon yang dibuka pada bulan Mac 2001 di pulau Yeongjong kini bertanggungjawab untuk penerbangan antarabangsa utama dan beberapa penerbangan ulang-alik domestik. Lapangan Terbang Antarabangsa Incheon ialah lapangan terbang kelapan paling sibuk di Asia dari segi jumlah penumpang, keempat paling sibuk di dunia dari segi trafik kargo dan kelapan paling sibuk di dunia dari segi penumpang antarabangsa pada tahun 2014. Pada tahun 2016, 57,765,397 penumpang menggunakan lapangan terbang ini.

Incheon dan Gimpo dihubungkan ke Seoul oleh lebuh raya dan sesama diri oleh AREX ke Stesen Seoul. KTX melalui AREX dibuka pada 30 Jun 2014. Perkhidmatan bas antara bandar boleh didapati ke pelbagai destinasi di seluruh negara.