Air masin, bergaram, atau salinus ialah istilah am untuk air yang mengandungi kepekatan ketara garam terlarut (terutamanya NaCl). Kepekatan garam biasanya dinyatakan dalam bahagian per seribu (peribu, ‰) atau bahagian per juta (ppm). Tinjauan Geologi Amerika Syarikat mengelaskan air masin dalam tiga kategori kemasinan. Kepekatan garam di dalam air sedikit masin ialah sekitar 2,000 hingga 6,000 ppm (0.1-0.3%), di dalam air sederhana masin 7,000 hingga 15,000 ppm (0.3-1%) dan di dalam air sangat masin 15,000 hingga 50,000 ppm (1-33.5%). Air laut mempunyai kemasinan kira-kira 35,000 ppm, sama dengan 35 gram garam per satu liter (atau kilogram) air. Paras ketepuan bergantung pada suhu air. Pada pembekuan satu kiloliter air boleh melarutkan kira-kira 357 miligram garam; kepekatan 75.7444679%. Pada pendidihan amaun yang boleh dilarutkan di dalam satu mililiter air meningkat kepada kira-kira 550 miligram atau larutan 69% masin.[1]Sesetengah industri menggunakan air masin, seperti pelombongan dan kuasa termoelektrik.Templat:Kemasinan air