Menurut Fortson, bahasa Anatolia Purba mempunyai dua konjugasi kata kerja. Yang pertama, konjugasi mi jelas diperolehi daripada akhiran kala kini bahasa Indo-Eropah Purba. Yang kedua, konjugasi hi nampaknya berasal daripada kala sempurna bahasa Indo-Eropah Purba. Satu sebab mungkin kerana bahasa Anatolia menukar kala sempurna menjadi kala kini hanya untuk kata-kata kerja tertentu. Pendapat lain yang lebih baharu pula mengatakan kata kerja ḫi dahulunya kata kerja kala kini istimewa yang mempunyai hubungan kompleks dengan kala sempurna Indo-Eropah Purba.[11]