Embun difilemkan di Wonosari, pada masa itu di tengah-tengah musim kemarau, untuk memberikan metafora visual untuk jiwa mandul pahlawan.[8] Dalam biografinya mengenai Djajakusuma, Satyagraha Hoerip menggambarkan tentera yang kembali sebagai "antiwira" yang terpaksa praktikal dalam menghadapi realiti, tetapi mempunyai mimpi yang optimis; Hoerip mencadangkan bahawa kedua-duanya dianggap perlu untuk masa depan.[9]

Dalam wawancara 1972, Djajakusuma menjelaskan bahawa tajuk "embun" itu adalah rujukan kepada cinta, lebih-lebih lagi cinta yang menanamkan keberanian; Ia adalah melalui cinta ini, beliau menyatakan, tanah yang tandus boleh menjadi subur.[7]