Eyalet (Bahasa Turki Uthmaniyyah: ایالت sebutan Turki: [ejaːˈlet]), (bahasa Melayu: Negeri) juga dikenali sebagai beylerbeylik atau pashalik, merupakan divisyen pentadbiran utama di dalam Empayar Uthmaniyyah.Bermula pada tahun 1453 sehingga permulaan kurun ke-19, kerajaan tempatan Uthmaniyyah distruktur secara longgar.[1] Asalnya, empayar dipecahkan kepada beberapa wilayah yang dipanggil eyalet, diketuai oleh seorang Pasha.[1] Wazir Besar bertanggungjawap untuk mencalonkan para pegawai tertinggi Eyalet, kedua-duanya di ibu negara dan wilayah.[1] Antara tahun 1861 hingga 1866, sistem Eyalet ini dimansuhkan, dan wilayah dibahagikan bagi tujuan pentadbiran kepada Vilayet.[1]