Pada 1864, Peter Waage dan Cato Guldberg mempelopori pembangunan kinetik kimia dengan merumuskan hukum tindakan jisim, yang menyatakan bahawa kelajuan tindak balas kimia adalah berkadar dengan kuantiti bahan bertindak balas.[1][2][3]

Van 't Hoff mengkaji dinamik kimia dan menerbitkannya pada tahun 1884 sebagai "Etudes de dynamique chimique" yang terkenal.[4] Pada tahun 1901 beliau telah dianugerahkan dengan Hadiah Nobel pertama dalam Kimia "sebagai mengenang jasa luar biasa beliau dalam penemuan hukum-hukum dinamik kimia dan tekanan osmosis dalam larutan".[5] Selepas van 't Hoff, kinetik kimia berurusan dengan penentuan ujikaji bagi kadar tindak balas yang hukum kadar dan pemalar kadar dapat diperolehi. Hukum kadar yang agak mudah wujud untuk tindak balas tertib sifar (yang mana kadar tindak balas adalah bergantung kepada kepekatan), tindak balas tertib pertama, dan tindak balas tertib kedua, dan boleh diterbitkan untuk yang lain. Tindak balas asas mematuhi hukum tindakan jisim, tetapi hukum kadar tindak balas berperingkat harus diperolehi dengan menggabungkan hukum kadar daripada langkah-langkah yang asas, dan boleh menjadi agak rumit. Dalam tindak balas berturut-turut, langkah menentukan kadar sering menentukan kinetik. Dalam tindak balas tertib pertama berturut-turut, anggaran keadaan mantap boleh memudahkan hukum kadar. Tenaga pengaktifan untuk tindak balas adalah ditentukan secara uji kaji melalui persamaan Arrhenius dan persamaan Eyring. Faktor-faktor utama yang mempengaruhi kadar tindak balas termasuk: keadaan fizikal bahan tindak balas, kepekatan bahan tindak balas, suhu pada mana tindak balas berlaku, dan sama ada wujud atau tidak sebarang pemangkin di dalam tindak balas.

Gorban dan Yablonsky telah mencadangkan bahawa sejarah dinamik kimia boleh dibahagikan kepada tiga era.[6] Yang pertama ialah gelombang van 't Hoff mencari hukum am tindak balas kimia dan kinetik yang berkaitan untuk termodinamik. Yang kedua boleh dipanggil gelombang Semenov--Hinshelwood dengan penekanan kepada mekanisme tindak balas, terutama bagi tindak balas rantaian. Ketiga dikaitkan dengan Aris dan penerangan matematik terperinci bagi rangkaian tindak balas kimia.