'Optimisme ialah sikap yang mencerminkan kepercayaan atau harapan bahawa hasil daripada usaha tertentu, atau hasil suatu perkara secara am akan bersifat positif, baik dan berpihak kepada kemahuan seseorang. Ungkapan umum yang digunakan untuk menggambarkan optimisme berbanding sikap berlawanan, pesimisme, ialah analogi gelas berisi air hingga ke titik tengah: seorang optimis dikatakan melihat gelas itu setengah penuh, sementara pesimis melihat gelas itu setengah kosong.Istilah ini berasal dari bahasa Latin optimum, yang bermaksud "terbaik". Bersikap optimis, daripada segi bahasa, ditakrifkan sebagai mengharapkan hasil terbaik dari situasi tertentu.[1] Ini biasanya disebut dalam psikologi sebagai optimisme bercenderung. Ini mencerminkan kepercayaan bahawa keadaan masa depan akan berjalan dengan baik.[2] Atas sebab ini, ini dilihat sebagai sifat yang memupuk daya tahan ketika menghadapi tekanan.[3]Teori optimisme merangkumi model kecenderungan dan model gaya penerangan. Kaedah untuk mengukur optimisme telah dikembangkan dalam kedua-dua sistem teori, seperti pelbagai bentuk ujian orientasi bagi definisi optimisme yang asli, atau soal selidik gaya yang dirancang untuk menguji optimisme daripada segi gaya penjelasan.Variasi optimisme dan pesimisme mungkin dapat diwarisi[4] dan mencerminkan sistem sifat biologi hingga tahap tertentu.[5] Optimisme juga dipengaruhi oleh faktor persekitaran, termasuk persekitaran keluarga,[4] dengan beberapa pihak menunjukkan bahawa sifat ini dapat dipelajari.[6] Optimisme juga boleh dikaitkan dengan kesihatan diri.