Roekiah berkata bahawa dia merasakan Kartolo satu padanan yang baik dengannya, menyatakan bahawa perkahwinan itu membawa mereka "bernasib baik".[lower-alpha 9] Kedua-dua telah mempunyai lima orang anak.[3] Selepas kematian Roekiah, Kartolo membawa anak-anak ke kampung halamannya di Yogyakarta.[40] Dalam usaha untuk menyara keluarga, beliau mengambil pekerjaan dengan Radio Republik Indonesia, bermula pada tahun 1946. Di sana, beliau menghabiskan sebahagian besar Revolusi Nasional Indonesia yang sedang berlangsung, konflik bersenjata dan perjuangan diplomatik antara yang baru mengisytiharkan Indonesia dan Kerajaan Belanda di mana negara yang baru diisytiharkan cuba untuk menerima pengiktirafan antarabangsa bagi kemerdekaan. Selepas tentera Belanda melancarkan Operasi Kraai pada 19 Disember 1948, menangkap Yogyakarta, Kartolo enggan bekerjasama dengan kuasa-kuasa penjajah kembali. Tanpa sumber pendapatan, beliau jatuh sakit dan meninggal dunia pada 18 Januari 1949.[3]

Salah satu anak pasangan itu meninggal dunia di Yogyakarta, berumur sepuluh.[45] Kanak-kanak yang tinggal telah dibawa ke Jakarta selepas Revolusi Nasional Indonesia berakhir pada tahun 1950, di mana mereka telah dibangkitkan oleh kawan rapat Kartolo, Adikarso. Satu, Rachmat Kartolo, pergi untuk menjadi seorang penyanyi dan pelakon yang aktif sehingga melalui tahun 1970-an,[40] terkenal dengan lagu-lagu seperti "Patah Hati" dan filem-filem seperti Matjan Kemajoran (1965) dan bernafas dalam Lumpur (1970).[46] Dua anak-anak lain, Jusuf dan Imam, bermain dalam band dengan saudara mereka sebelum mencari kerjaya di tempat lain. Anak perempuan pasangan itu, Sri Wahjuni, tidak memasuki industri hiburan.[45]