Sanggung (Jawi: ‏سڠڬوڠ‎‎) ialah gelaran rasmi peringkat ke-5 atas (正 五 品; Jong 5 pum ), yang paling tinggi dicapai untuk gungnyeo, seorang dang perwara semasa Dinasti Joseon Korea.[1][2] Pegawai wanita dengan gelaran itu ditugaskan untuk menguruskan hal ehwal dalaman istana. Apabila nain biasa berkhidmat selama lebih dari 15 tahun, dia akan dianugerahkan sepit rambut hiasan untuk seorang sanggung. Oleh itu, sanggung yang baru dilantik biasanya berumur 35-45 tahun. Seorang istanawati di peringkat sanggung dilayan dengan cukup baik untuk tinggal di rumahnya sendiri dengan pelayan.[3]Gelaran ini pertama kali muncul di Goryeosa ("Sejarah Goryeo"), sebuah buku mengenai zaman Goryeo. Dalam bab buku berjudul Baekgwanji (百 官志), mengenai semua gelaran rasmi, ada tulisan bernama sanggung (尙 宮, menguruskan istana), sangchim (尙 寢, menguruskan tempat tidur ), sangsik (尙 食 menguruskan makanan), dan satu lagi sangchim (尙 針, menguruskan jahitan) semasa pemerintahan Raja Hyeonjong. Buku ini juga mempunyai catatan lain bahawa Puan Besar Han dilantik sebagai sanggung pada bulan Mac 1031, tahun ke-22 pemerintahan raja. Catatan ini membuktikan bahawa sistem sanggung telah ada sejak zaman Goryeo.[4][5]Sebagai satu sistem dalam naemyeongbu (內 命婦) yang merujuk kepada wanita di istana dengan pangkat termasuk ratu dan dang perwara,[6] peranan ini telah disemak semula sejak berdirinya Dinasti Joseon, pegawai wanita dengan gelaran sanggung mula secara umunya menguruskan urusan istana dalaman sebagai kedudukan tertinggi gunggwan (secara harfiah seorang pegawai istana). Naemyeongbu sebahagian besarnya dibahagikan kepada naegwan (secara harfiah "pejabat dalaman"[7] ) dan gunggwan menurut Gyeongguk daejeon. Yang pertama merujuk kepada gundik raja atau isteri putera mahkota sementara gunggwan ialah pegawai wanita dengan pangkat.[4]Status sosial sanggung umumnya tergolong dalam kelas yangin (orang biasa), dibezakan dengan naegwan.