Semasa perang Palestin 1947–1949, sekitar 400 bandar dan kampung Arab telah dinyahpenduduk dengan majoriti musnah sepenuhnya dan tidak dapat didiami.[1][2] Hari ini lokasi ini semuanya berada di Israel; banyak lokasi telah dihuni semula oleh pendatang Yahudi, dengan nama tempat Palestin digantikan dengan nama tempat Ibrani.Orang Arab kekal dalam jumlah kecil di beberapa bandar (Haifa, Jaffa dan Acre); dan Yerusalem terbahagi antara Jordan dan Israel. Kira-kira 30,000 rakyat Palestin kekal di Baitulmaqdis di kawasan yang menjadi bahagian Arab (Baitulmaqdis Timur). Di samping itu, kira-kira 30,000 pelarian bukan Yahudi berpindah ke Baitulmaqdis Timur, manakala 5,000 pelarian Yahudi berpindah dari Kota Lama ke Baitulmaqdis Barat di sebelah Israel. Sebilangan besar penduduk Arab yang telah tinggal di bandar-bandar yang menjadi sebahagian daripada Israel dan dinamakan semula (Acre, Haifa, Safad, Tiberias, Ashkelon, Beersheba, Jaffa dan Beisan) melarikan diri atau diusir. Kebanyakan penduduk Palestin yang tinggal di sana adalah pelarian dalaman dari kampung berhampiran.[3]Sebilangan besar bandar dan kampung telah dimusnahkan oleh tentera Israel selepas perang 1948. Pada tahun 1965, lebih daripada 100 lokasi yang tinggal - termasuk banyak tempat terpencil terbesar - telah dirobohkan oleh Pentadbiran Tanah Israel.[4]Terdapat lebih daripada 120 "buku peringatan kampung" mendokumentasikan sejarah perkampungan Palestin yang telah dinyahpenduduk. Buku-buku ini adalah berdasarkan akaun yang diberikan oleh penduduk kampung. Rochelle A. Davis menyifatkan usaha pengarang "untuk menyampaikan maklumat tentang kampung mereka dan nilai mereka kepada generasi akan datang".[5]Pekan dan kampung yang disenaraikan di bawah disusun mengikut daerah kecil Palestin Bermandat tempat mereka berada.