Urbanisasi merujuk kepada peralihan kependudukan luar bandar kepada bandar, secara beransur-ansur peningkatan dalam jumlah orang yang tinggal di kawasan bandar, dan cara-cara di mana setiap masyarakat menyesuaikan diri untuk perubahan ini.[1] Ia adalah kebanyakannya proses yang bandar-bandar terbentuk dan menjadi lebih besar seperti yang lebih banyak orang-orang mulai hidup dan bekerja di tengah-tengah kawasan.[2] Walaupun dua konsep kadang-kadang digunakan silih berganti, pembangunan harus dibedakan dari pertumbuhan bandar: pembangunan adalah "bahagian negara jumlah penduduk yang tinggal di kawasan digolongkan sebagai bandar," ketika pertumbuhan bandar merujuk kepada "jumlah mutlak orang yang tinggal di kawasan digolongkan sebagai bandar".[3] Pertubuhan Bangsa-Bangsa Bersatu memperkirakan separuh daripada populasi dunia akan hidup di kawasan bandar pada akhir tahun 2008.[4] Ia juga meramalkan bahawa oleh 2050 sebanyak 64% daripada negara membangun dan 86% negara maju di dunia akan menjadi bandar pada 2050,[5] bersamaan kira-kira 3 bilion warga kota yang banyak tertumpu di Afrika dan Asia.[6] PBB telah juga baru-baru ini meramalkan hampir semua penduduk dunia dari pertumbuhan tahun 2017 hingga 2030 akan diserap kependudukan kota iaitu sebanyak kira-kira 1.1 bilion warga kota baru pada 13 tahun akan datang.[7]