Vitaphone (gabungan kata bahasa Latin vita "hidup" dan kata bahasa Yunani φωνή, phōnē "bunyi"). ialah sistem filem bunyi yang digunakan untuk filem cetera dan hampir 1,000 subjek pendek yang dibuat oleh Warner Bros dan studio kembarnya First National dari tahun 1926 hingga 1931. Vitaphone ialah sistem bunyi cakera analog yang terakhir dan satu-satunya yang digunakan secara meluas dan berjaya secara komersial.Runut bunyi yang dirakam dalam sesebuah filem menggunakan sistem ini tidak dirakam pada filem itu sendiri tetapi dikeluarkan secara berasingan pada sekeping piring hitam. Piring hitam berukuran 16 inci (41 cm) ini dirakam dalam kelajuan sebanyak 33 pusingan seminit (revolutions per minute, rpm) - kelajuan yang pertama digunakan untuk sistem ini - lalu akan dimainkan pada meja putar secara fizikal digabungkan dengan motor projektor sambil gegelung filem diunjurkan lalu mencapai respons frekuensi sebanyak 4300 Hz.[1] Banyak filem suara awal seperti The Jazz Singer(1927), menggunakan sistem ini.Tanda dagangan "Vitaphone" kemudian dikaitkan dengan kartun dan mata pelajaran pendek lain yang mempunyai runut bunyi optik dan tidak menggunakan cakera.