Ada tiga "jenis" umum untuk pengelasan lanjut anjing pembantu.[1] Kebanyakan anjing pembantu akan dilatih untuk hanya satu daripada ini, sungguhpun anjing "gabungan" wujud.

• Anjing khidmat merujuk anjing yang tidak dilatih secara tertentu untuk kecacatan penglihatan atau pendengaran, tetapi dilatih untuk melakukan kerja lain, seperti anjing pembantu kemudahalihan, anjing amaran perampasan atau anjing amaran perubatan, dan anjing khidmat psikiatrik. Di Amerika Syarikat, istilah "anjing khidmat" mungkin digunakan bersinonim dengan "anjing pembantu", dan kadang-kadang digunakan untuk jenis lain anjing pekerja juga. Anjing ini boleh dalam sesetengah kejadian dikelaskan dua kali ganda sebagai anjing terapi. Juga mana-mana anjing "dalam pelatihan" ternyata di atas dilindungi di bawah Akta Orang Amerika Kurang Upaya 1990 (ADA) dan Akta Pindaan Orang Amerika Kurang Upaya (ADAA, dengan sesetengah perlindungan sah lanjut), sungguhpun sekiranya jurulatih pada masa itu tidak "menggunakan" anjing berkebolehan yang padanya ia dilatih. Di kebanyakan selebih dunia perpisahan berlainan antara anjing khidmat dengan anjing pembantu diperhatikan.
• Anjing pandu membantu golongan buta dan berpendengaran cacat.
• Anjing mendengar, atau anjing isyarat, membantu golongan pekak dan susah mendengar.