Dalam perjanjian pinjaman, cagaran (Dalam bahasa Inggeris: Collateral) ialah sebuah ikrar peminjam harta tertentu kepada pemberi pinjaman, untuk menjamin pembayaran balik pinjaman. [1] [2] Cagaran berfungsi sebagai perlindungan kepada pemberi pinjaman terhadap kemungkiran peminjam dan boleh digunakan untuk mengimbangi pinjaman jika peminjam gagal membayar prinsipal dan faedah dengan memuaskan di bawah syarat perjanjian pinjaman.Perlindungan yang disediakan oleh cagaran secara amnya membolehkan pemberi pinjaman menawarkan kadar faedah yang lebih rendah ke atas pinjaman yang mempunyai cagaran. Pengurangan dalam kadar faedah boleh dalam bentuk pengurangan beberapa mata peratusan, bergantung pada jenis dan nilai cagaran. Contohnya, Kadar Peratusan Tahunan (APR) bagi pinjaman tidak bercagar selalunya lebih tinggi daripada pinjaman bercagar atau pinjaman buku log.Jika peminjam gagal membayar pinjaman (disebabkan insolvensi atau insiden lain), peminjam itu akan kehilangan harta yang dicagarkan sebagai cagaran, dengan pemberi pinjaman kemudian menjadi pemilik ke atas harta tersebut. Dalam urus niaga pinjaman gadai janji yang biasa, contohnya, hartanah yang diperoleh dengan bantuan pinjaman berfungsi sebagai cagaran. Sekiranya pembeli gagal membayar balik pinjaman mengikut perjanjian gadai janji, pemberi pinjaman boleh menggunakan proses perampasan mengikut undang-undang untuk mendapatkan pemilikan hartanah. Jika gadai janji kedua terlibat, pinjaman gadai janji utama dibayar balik terlebih dahulu dengan baki dana digunakan untuk memenuhi gadai janji kedua. [3] [4] Penggadai ialah contoh biasa perniagaan yang mungkin menerima pelbagai jenis barangan sebagai cagaran.Jenis cagaran mungkin terhad berdasarkan jenis pinjaman (seperti halnya dengan pinjaman kereta dan gadai janji); cagaran juga boleh menjadi fleksibel, seperti dalam hal pinjaman peribadi berasaskan cagaran.