Digital Video Broadcasting - Satellite - Second Generation (DVB-S2) ialah spesifikasi yang dipertingkat untuk menggantikan piawaian DVB-S, dimajukan pada tahun 2003 dan diratifikasi oleh ETSI (EN 302307) pada bulan Mac 2005. DVB-S2 mungkin akan digunakan semua multipleks satelit digital Eropah pada masa akan datang[perlu rujukan], dan penerima satelit akan dilengkapkan untuk menyahkodkan DVB-S2 dan DVB-S asal.

Kini, kegunaan utama piawaian baru ini adalah penaburan HDTV[perlu rujukan], sementara piawaian asal digunakan khususnya untuk perkhidmatan SDTV. Perkembangan DVB-S2 seiring dengan pengenalan codec video HDTV dan H.264 (MPEG-4-AVC).

Sistem ini membolehkan pemancaran satu atau lebih strim audio/video MPEG-2, menggunakan modulasi QPSK atau 8PSK atau MAPSK (amplitud dan penekanan anjakan fasa M-ary) dengan pengekodan tertumpu.

DVB-S2 berdasarkan piawaian DVB-S yang digunakan untuk penyiaran satelit, dan piawaian DVB-DSNG, yang digunakan oleh unit mobil untuk menghantar rakaman luaran ke back stesen televisyen.Dua ciri-ciri penting baru yang diperkenalkan ke DVB-S ialah:

• Menukar parameter pengekodan dalam masa nyata (VCM, Pengekodan dan Modulasi Bolehubah [Variable Coding and Modulation])
• ACM (Pengekodan dan Modulasi Mudah Suai, [Adaptive Coding and Modulation]) yang mengoptimumkan parameter pemancaran untuk pelbagai pengguna.

Para pemajunya mengaku bahawa peningkatan prestasi DVB-S2 berbanding DVB-S adalah sekitar 30%[perlu rujukan]. Apabila sumbangan peningkatan dalam pemampatan video ditambah, perkhidmatan (MPEG-4-AVC) HDTV kini boleh disampaikan dalam keupayaan sama yang menyokong perkhidmatan DVB-S-MPEG-2 SDTV yang hanya awal sedekad.