Dalam elektronik dan kejuruteraan elektrik fius (dari bahasa Latin "fusus" bererti mencair) ialah sejenis peranti pelindung arus lampau korban. Ia pada asasnya adalah seutas wayar logam atau kepingan yang cair apabila terlalu banyak arus mengalir, yang memutuskan jaringan elektrik yang disambungkannya. Litar pintas, beban lampau atau kegagalan peranti sering kali merupakan sebab arus lebih.Fius memutuskan arus lampau (terbakar) agar kerosakan lanjut disebabkan lampau panas atau api dapat dielakkan. Peraturan pendawaian sering kali mentakrifkan tahap maksimum arus fius bagi litar tertentu. Peranti pelindung arus lampau adalah penting dalam sistem elektrik bagi menghadkan ancaman kepada nyawa manusia dan kerosakan harta benda. Fius dipilih bagi membenarkan laluan arus normal dan arus lebih hanya pada tempoh pendek.Fius dipaten oleh Thomas Edison pada tahun 1890[1] sebagai sebahagian sistem pengagihan elektriknya yang berjaya.