Gliserofosfolipid diperoleh daripada gliserol-3-fosfat dalam laluan de novo (dari kosong).[3] Istilah "gliserofosfolipid" menandakan sebarang terbitan asid gliserofosforik yang mengandungi sekurang - kurangnya satu sisa O-asil, atau O-alkil, atau O-alk-1'-enyl yang melekat pada bahagian gliserol. Kumpulan fosfat membentuk ikatan ester kepada gliserol. Hidrokarbon berantai panjang biasanya dilekatkan melalui kaitan ester dalam bakteria/eukariota dan oleh kaitan eter dalam archaea. Dalam bakteria dan prokariot, lipid terdiri daripada diester biasanya asid lemak C16 atau C18. Asid ini berantai lurus dan, terutamanya untuk ahli C18, boleh menjadi tidak tepu. Untuk archaea, rantai hidrokarbon mempunyai panjang rantai C10, C15, C20 dan lain-lain kerana ia berasal daripada unit isoprena. Rantai ini bercabang, dengan satu substituen metil setiap subunit C5. Rantai ini dikaitkan dengan gliserol fosfat melalui hubungan eter.[2] Dua rantai hidrokarbon yang melekat pada gliserol adalah hidrofobik manakala kepala kutub, yang terutamanya terdiri daripada kumpulan fosfat yang melekat pada karbon ketiga tulang belakang gliserol, adalah hidrofilik.[4] Ciri dwi ini membawa kepada sifat amphipathic glycerophospholipids.

Ia biasanya disusun menjadi dwilapisan dalam membran dengan kepala hidrofilik kutub melekat ke luar kepada persekitaran akueus, dan ekor hidrofobik bukan kutub menghala ke dalam.[5] Gliserofosfolipid terdiri daripada pelbagai spesies pelbagai yang biasanya berbeza sedikit dalam struktur. Struktur yang paling asas ialah fosfatida. Spesies ini merupakan perantaraan penting dalam sintesis banyak fosfogliserida. Kehadiran kumpulan tambahan yang melekat pada fosfat mewujudkan banyak fosfogliserida yang berbeza.

Mengikut tatanama, struktur sebatian ini menunjukkan 3 atom karbon gliserol secara menegak dengan fosfat melekat pada atom karbon nombor tiga (di bahagian bawah). Plasmalogen dan fosfatidat ialah contoh.[6]