Thamrin dilahirkan di Weltevreden, Batavia (moden Jakarta), Hindia Belanda, pada 16 Februari 1894.[1] His father, Thamrin Mohd. Tabri, was the son of an English businessman who owned hotel Ort in Batavia, but had been raised by his Javanese uncle and had adopted his name. Bapanya, Thamrin Mohd. Tabri, adalah anak kepada seorang ahli perniagaan Inggeris yang dimiliki hotel Ort di Batavia, tetapi telah dibesarkan oleh bapa Jawa dan telah menerima pakai namanya. Oleh itu Thamrin dilahirkan dalam sebuah kelas neo-Priyayi dan pada tahun 1906, bapanya telah menjadi ketua daerah (Wedana) di bawah Gabenor Jeneral Johan Cornelis van der Wijck.[2] Selepas menamatkan pengajian di Koning Willem III Gymnasium,[1] Thamrin mengambil beberapa pekerjaan kerajaan sebelum bekerja untuk syarikat perkapalan Koninklijke Paketvaart-Maatschappij.[3]

Pada tahun 1919, Thamrin telah dipilih sebagai ahli Majlis Bandaraya Jakarta. Beliau kemudiannya menjadi Timbalan Datuk Bandar. Pada tahun 1927 beliau telah dipilih untuk Volksraad; beliau tidak lama lagi membentuk Fraksi Nasional untuk menyatukan sepuluh kumpulan nasionalis Indonesia di bawah satu bendera[3] dan bertindak terhadap reaksioner Fatherlands Club (Vaderlandsche Club). Bersama-sama dengan Dr. Soetomo, kerusi Parindra, Thamrin percaya bahawa kemerdekaan boleh dicapai melalui kerjasama dengan kerajaan kolonial Belanda.[4]

Sebagai ahli Volksraad, Thamrin dan Kusumom Utoyo pergi ke timur Sumatera untuk melihat ke dalam keadaan bekerja di ladang-ladang di sana. Jijik dengan apa yang mereka dapati, sekembalinya Thamrin memberi ucapan mengutuk pemilik ladang.[3] Pada tahun 1935, beliau adalah seorang ahli pengasas Partai Indonesia Raya (atau Parindra).[3]

Selepas kematian Dr. Soetomo pada tahun 1938, Thamrin menjadi timbalan pengerusi Parindra. Seketika di mesyuarat Volksraad pada tahun 1939, Thamrin mencadangkan bahawa terma Belanda Nederlands Indie, Nederlands Indisch dan Inlander (Hindia Belanda, Belanda India, dan Belanda India) digantikan dengan syarat-syarat nasionalis Indonesia, Indonesisch dan Indonesier (Indonesia). Walaupun ini mendapat sokongan majoriti dalam Volksraad, kerajaan Belanda veto usul tersebut. Selepas permintaannya, kerajaan kolonial menjaganya di bawah pengawasan.[3] Menjelang tahun 1940, cadangan beliau untuk penggunaan istilah Indonesia telah mula menerima pertimbangan, menyebabkan kebingungan Thamrin.[5]

Pada bulan Mei 1939, Thamrin mempelopori usaha untuk menyatukan lapan pertubuhan nasionalis, termasuk Parindra, di Gaboengan Politiek Indonesia (GAPI). Kumpulan itu mempunyai empat matlamat utama: penentuan nasib sendiri Indonesia, perpaduan negara, sebuah parti yang dipilih secara demokrasi menjawab kepada rakyat Indonesia, dan perpaduan antara Indonesia dan Belanda untuk memerangi fasisme.[6]

Pada 6 Januari 1941, Thamrin telah diletakkan di bawah tahanan rumah di bawah disyaki membantu memajukan tentera Jepun;[3] beliau sebelum ini telah mengekalkan hubungan baik dengan penduduk Jepun Hindia.[7] Selepas jatuh sakit, beliau meninggal dunia lima hari selepas penahanannya.[3] Beliau telah disemadikan di Perkuburan Karet Bivak, Jakarta Pusat.[8]