Möngke Khan, juga ditranslisasikan sebagai Mongke, Mongka, Möngka, Mangu atau Mangku (Mongolia: Мөнх хаан; sekitar 1208–1259), adalah Khan Besar keempat dari Empayar Mongol bermula pada tahun 1251 sehingga 1259. Beliau adalah Khan Besar pertama dari keturunan Tolui. Di bawah pemerintahan Möngke, orang Mongol berjaya menakluk Iraq dan Syria selain kerajaan Tai dari Nanzhao dan kawasan yang hari ini adalah negara Vietnam.[1] Beliau membuat perubahan penting bagi memperbaiki pentadbiran dalam empayar.