Raja (Tulisan Jawi: راج) ialah pemerintah daripada keturunan-keturunan Kshatriya. Gelaran ini mempunyai sejarah yang lama dalam subbenua India dan Asia Tenggara, seperti yang dibuktikan oleh Rigveda. [1]Istilah Raja berasal daripada perkataan Sanskrit rājan-, serta kata seasal dengan perkataan Latin rēx, Gaul rīx, dan sebagainya (pada asalnya bererti "ketua puak" atau ketua 'negara kota' yang kecil). Pada dasarnya, perkataan ini ialah terbitan vrddhi daripada kata dasar Indo-Eropah proto *h₃reǵ- yang bermaksud "mengemaskan, menitahkan, atau memerintah".Kelainan-kelainan bahasa Hindi yang digunakan untuk pangkat diraja yang sama di (sesetengah bahagian) India termasuk Rana, Rao, Raol, Rawal, dan Rawat. Bentuk feminin yang biasa digunakan untuk isteri Raja ialah Rani, perkataan yang berasal daripada bahasa Sanskrit, rājñī (bandingkanlah dengan perkataan Ireland Lama, rígain).Gelaran Raja, Thakore (gelaran yang berpangkat lebih rendah), serta banyak kelainan, kata majmuk, dan terbitan yang menggunakan salah satu daripada dua perkataan itu, telah digunakan di India dan di sekitarnya, kebanyakan oleh pemerintah Hindu dan sesetengah pemerintah Buddhisme dan Sikhisme, sedangkan pemerintah Muslim menggunakan Nawab atau Sultan (masih digunakan di India). Bagaimanapun di Pakistan, gelaran Raja masih digunakan oleh puak-puak Chibh, Janjua, Ranial, Dhamial, Chauhan dan Rathore sebagai gelaran keturunan.