Dalam kebanyakan sistem perlembagaan, perundangan yang diluluskan dewan perlukan Perkenan Diraja cabang eksekutif untuk menjadi undang-undang (seperti Raja, Presiden atau Gabenor).

Dalam sistem berparlimen, ini lazimnya hanya satu formaliti (kerana eksekutif dikawal perundangan), meskipun dalam kes yang jarang perkenan boleh ditolak atau ditangguhkan.

Dalam sistem berpresiden, kuasa perkenan digunakan sebagai peralatan politik oleh eksekutif; kemudiannya dikenali sebagai veto. Dalam sistem begini, perundangan lazimnya mempunyai kuasa untuk menggulingkan veto itu dengan supermajoriti.

Dalam sistem raja berperlembagaan, sesetengah perihal dilindungi hak diraja dan barangkali perundangan mempunyai kuasa yang kurang untuk memperkenalkan rang undang-undang untuk mengubahnya, misalnya dalam perlembagaan Malaysia, sebarang rang undang-undang yang menyentuh institusi kesultanan mesti mendapat persetujuan Majlis Raja-Raja.