Sejarah Film 1900–1950 terdiri daripada tiga bab[1]dan mempunyai banyak ilustrasi, termasuk gambar angka bererti dan lokasi, poster filem, iklan, imej pegun promosi, dan penutup majalah.[2] Pendahuluan buku itu bertajuk "Menghindar Kekacauan dan Menolak Pengabaian" telah ditulis oleh pengkritik dan penerbit filem Eric Sasono.[1] Buku ini mempunyai tujuh lampiran, termasuk senarai filem Hindia Timur Belanda, senarai panggung wayang, dan penerbitan semula surat-menyurat antara kakitangan filem dari Hindia Belanda.[1] Sumber untuk buku tersebut bercampur, yang terdiri daripada temu bual peribadi kepada akaun akhbar kontemporari dan huruf.[3]

Dalam sebuah kata pengantar, Biran membahas filem-filem pertama yang dipertontonkan di Hindia Timur Belanda (kini Indonesia) dan perkembangannya, bermula pada tahun 1900 dan berkembang sehingga pertengahan 1920an. Beliau lebih jauh menggariskan peranan rombongan tahap perjalanan di industri hiburan koloni semasa tempoh itu.[4] Pada akhir bab ini beliau mencadangkan bahawa filem-filem dari tempoh ini, yang dikeluarkan sebelum filem Darah dan Doa (1950) arahan Usmar Ismail, tidak dapat dianggap benar-benar "Indonesia" kerana mereka telah berorientasikan komersial.[5]

Bab berikut meliputi usaha-usaha awal untuk membuat dokumentari dan filem fiksyen. Bab ini termasuk perbincangan yang luas dalam pelbagai pengarah dan penerbit aktif dalam tempoh tersebut, dan juga banyak filem: ini termasuk filem fiksyen pertama di Hindia, Loetoeng Kasaroeng (1926), filem bunyi pertama di tanah jajahan, Karnadi Anemer Bangkong ( 1930), dan filem yang paling berjaya di tempoh ini, Terang Boelan (1937).[6]

Bab kedua, buku yang paling lama, membincangkan tempoh kegemilangan filem Hindia Belanda antara tahun 1939 dan 1941. Ia termasuk perbincangan rumah penerbitan utama pada masa itu, semua yang dimiliki oleh kaum Cina. Ia juga membincangkan pelbagai trend pada masa itu, termasuk sistem bintang, pelaporan industri, dan tema yang sama. Filem dibincangkan dalam bab ini termasuk filem aksi Rentjong Atjeh, percintaan Kartinah (kedua-dua 1940), dan thriller supranatural terawal Tengkorak Hidoep.[7]

Bab terakhir membincangkan keadaan industri filem semasa pendudukan Jepun (1942-1945) dan Revolusi Nasional Indonesia (1945-1949). Topik termasuk propaganda Jepun semasa pendudukan dan awal filem oleh Usmar Ismail lewat dalam revolusi, serta aktiviti-aktiviti agensi berita Berita Film Indonesia.[8]