Kemaharajaan (Empayar) Jepun (
Kyūjitai: 大日本帝國;
Shinjitai: 大日本帝国; disebut Dai Nippon Teikoku; secara rasminya
Kemaharajaan Jepun Raya) merupakan satu
kerajaan di bawah
Perlembagaan Empayar Jepun dan
Jepun dan kawasan-kawasan yang di bawah perintahnya sejak zaman
Pemulihan Meiji sehingga kekalahan dalam
Perang Dunia II.
maharaja-maharaja yang bertakhta sepanjang zaman ini, iaitu zaman-zaman
Meiji,
Taishō dan
Shōwa, kini dikenali dengan
nama posthumus (yang diberi selepas kemangkatan) yang bersamaan dengan nama zaman masing-masing:
Maharaja Meiji (Mutsuhito),
Maharaja Taishō (Yoshihito) dan Maharaja Shōwa (
Hirohito). Peristiwa-peristiwa terpenting yang berlaku pada zaman ini termasuk pemulihan kuasa
Maharaja (大政奉還, Tai-sei Hou-kan) pada
9 November 1867,
Pemansuhan sistem han (廃藩置県, Hai-han Chi-ken) pada
14 Julai 1871,
pengindustrian dan
penenteraan pesat yang dialami negara di bawah cogan kata
Fukoku Kyohei (富国強兵, "Perkayakan Negara, Kuatkan Tentera"), yang membawa kepada timbulnya sebagai
kuasa dunia yang seterusnya menyertai
perikatan Paksi dan menawan sebahagian besar rantau
Asia-Pasifik.Empayar Jepun menyerah kalah kepada
kuasa Berikat pada
2 September 1945, setelah
pengeboman atom Hiroshima dan Nagasaki yang menyusuli peristiwa-peristiwa seperti penetangan di
Perang Pasifik dan
Perang China-Jepun Kedua terhadap negara-negara Berikat pada Perang Dunia II.Penyerahan kalah tersebut disusuli oleh
satu tempoh pendudukan oleh kuasa-kuasa Berikat, kemudiannya penyerahan dan pemansuhan Empayar, dan satu
perlembagaan baru digubal dengan penglibatan Amerika Syarikat. Pendudukan Amerika Syarikat dan pembinaan semula negara berterusan sehingga 1950-an lalu membentuk Jepun moden zaman kini.
