Templat:Undang-undang persekitaranKonvensyen Bangsa-Bangsa Bersatu tentang Undang-Undang Laut ([United Nations Convention on the Law of the Sea atau UNCLOS] error: {{lang-xx}}: teks mempunyai penanda italik (bantuan)), juga dipanggil Konvensyen Undang-Undang Laut (Bahasa Inggeris: Law of the Sea Convention) atau Perjanjian Undang-Undang Laut (Bahasa Inggeris: Law of the Sea Treaty), ialah perjanjian antarabangsa yang terhasil daripada Persidangan Bangsa-Bangsa Bersatu tentang Undang-Undang Laut ketiga (Bahasa Inggeris: third United Nations Conference on the Law of the Sea, UNCLOS III), yang mengambil tempat pada antara 1973 dengan 1982. Konvensyen Undang-Undang Laut mentakrifkan hak dan tanggungjawab negara dalam penggunaan mereka terhadap lautan dunia, mengasaskan garis panduan untuk perniagaan, persekitaran, dan pengurusan sumber semula jadi laut. Konvensyen ini, ditamatkan pada 1982, menggantikan empat perjanjian 1958. UNCLOS mula dikuatkuasakan pada 1994, setahun selepas Guyana menjadi negara ke-60 untuk menandatangani perjanjian ini.[1] Menjelang Ogos 2013, 165 buah negara dan Kesatuan Eropah telah menyertai Konvensyen ini. Walau bagaimanapun, keluasan pengekodan undang-undang antarabangsa adat oleh Konvensyen ini tidak dipastikan.Sementara Setiausaha Agung Bangsa-Bangsa Bersatu menerima alat pengesahan dan penerimaan dan Bangsa-Bangsa Bersatu menyediakan sokongan untuk perjumpaan parti negeri kepada Konvensyen, Bangsa-Bangsa Bersatu tidak mempunyai peranan operasi terus dalam pelaksanaan Konvensyen. Walau bagaimanapun, ada satu peranan dimainkan oleh pertubuhan seperti Pertubuhan Laut Antarabangsa, Suruhanjaya Pengangkapan Ikan Paus Antarabangsa, dan Pihak Dasar Laut Antarabangsa (diasaskan oleh Konvensyen Bangsa-Bangsa Bersatu).