Terdapat banyak nama bagi pelbagai lenggok jalan berdepak empat ini. Walaupun berbeza dari segi corak langkahan kaki dan kelajuan, namun kesemuanya digolongkan sebagai "gontaian". Lazimnya, ciri utama lenggok gontai adalah tiga batang kaki memijak tanah pada satu-satu masa.

Kesemua lenggok gontai lebih pantas daripada berjalan tetapi lazimnya lebih perlahan daripada kanter, malah lebih lancar bagi penumpang daripada trot atau ligasan. Kebanyakan gontaian boleh dijaga untuk jangka masa yang agak lama, oleh itu sesuai untuk perjalanan di denai dan lain-lain perbuatan yang mengharuskan penunggang duduk lama-lama di atas pelana.[12]

Bukan semua kuda boleh menggontai. Bagaimanapun, kebanyakan baka boleh dilatih untuk menggontai. Pada kebanyakan baka gontai, kebolehan itu adalah warisan. Pada tahun 2012, sebuah kajian DNA terhadap pergerakan kuda Iceland dan tikus telah mendapati bahawa suatu mutasi pada gen DMRT3 yang berkenaan pergerakan kaki menyebabkan suatu "'kodon henti' yang pramatang" pada kuda yang berlenggok gontaian sisian.[13][11]