Mendahului bantahan ini, sekurang-kurangnya enam kes bakar diri telah dilaporkan, termasuk seorang lelaki yang cuba membakar dirinya di pusat bandar Kaherah.[24] Kes-kes ini diinspirasikan, dan bermula betul-betul selepas sebulan tindakan bakar diri di Tunisia yang membawa kepada Pemberontakan Tunisia 2010–2011. Enam kejadian yang dilaporkan tersebut dibuat termasuklah oleh Abdou Abdel-Moneim Jaafar,[25] Mohammed Farouk Hassan,[26] Mohammed Ashour Sorour,[27] dan Ahmed Hashim al-Sayyed yang kemudiannya mati akibat kecederaannya.[28]

Sehingga 30 Januari, Al Jazeera melaporkan seramai 150 kematian dalam bantahan ini.[29] The Sun pula melaporkan yang kematian tersebut terdiri daripada 10 anggota polis, 3 orang yang dibunuh di Rafah akibat dikeroyok.[30]

Sehingga 29 Januari, diketahui seramai 2,000 orang telah cedera.[31] Pada hari ini juga, seorang pekerja kedutaan Azerbaijan di Mesir telah terbunuh semasa pulang ke rumah dari kerja di Kaherah;[32] keesokan harinya, Azerbaijan menghantar sebuah pesawat untuk membawa keluar rakyatnya[33] dan membuka satu siasatan jenayah ke atas pembunuhan tersebut.[34]

Pengkebumian bagi mereka yang maut pada "Jumaat Kemarahan" telah dibuat pada 30 Januari. Ratusan orang yang berkabung berkumpul untuk pengkebumian tersebut menyeru peletakan jawatan Mubarak.[35] Sehingga 1 Februari, bantahan ini telah mengakibatkan sekurang-kurangnya 125 orang maut,[36] walaupun Human Rights Watch meyatakan yang Pesuruhjaya Tinggi PBB untuk Hak Asasi Manusia, Navi Pillay mendakwa seramai 300 orang mungkin telah terbunuh dalam pergolakan ini. Bilangan yang tidak disahkan ini termasuklah 80 kematian disahkan Human Rights Watch di dua buah hospital Kaherah, 36 di Iskandariah, dan 13 di kota pelabuhan Suez, antara lain;[37][38][39] lebih 3,000 orang turut dilaporkan cedera.[37][38][39]