Sebuah stele (Jawi: ستيلي, sebutan: stélé)[Note 1] ialah tugu pipih atau batu nisan yang diukir diperbuat daripada batu (kayu, dsb.) yang menegak, dan didirikan dalam zaman purba sebagai sebuah tugu. Stele di kubur digunakan untuk tujuan peringatan atau pengebumian. Stele dalam bentuk batu bidur (slab) digunakan oleh kerajaan Yunani dan Rom purba sebagai penanda sempadan untuk tandakan garis sempadan atau batasan sesuatu bidang tanah.Permukaan stele selalunya dibubuh teks, suratan, hiasan, atau semua sekali. Hiasan boleh diukir, ditimbul, atau dicat.Stele juga kadangkala digunakan sebagai tugu peringatan kepada perang. Misalnya, ada lebih daripada enam stele-stele yang didirikan di medan perang Waterloo.[1]Batu nisan yang digunakan orang barat boleh dianggap sebagai stele, tetapi ia tidak dikira sebegini oleh mereka. Tambahan pula, objek yang serupa dengan stele tidak dipanggil sebegitu dalam fahaman orang timur dan selalunya dipanggil dengan nama lain, misalnya: Batu Bersurat di Terengganu. Dan perkataan "stele" biasanya digunakan dalam bidang arkeologi untuk objek dari Eropah, Asia Timur kuno dan Mesir,[2] China, dan juga Amerika (Tengah dan Selatan) purba.