Keberpancaran (Jawi: ‏كبرڤانچرن‎code: ms is deprecated ‎; Inggeris: emissivity) permukaan sesuatu bahan ialah keberkesanannya dalam memancarkan tenaga sebagai sinaran terma. Sinaran terma ialah sinaran elektromagnet yang lazimnya merangkumi sinaran nampak (cahaya) dan sinaran inframerah, yang tidak boleh dilihat oleh mata manusia. Sebahagian daripada sinaran haba daripada objek yang sangat panas (lihat gambar) mudah dilihat oleh mata.Keberpancaran permukaan bergantung kepada komposisi kimia dan struktur geometrinya. Secara kuantitatif, ia adalah nisbah sinaran terma dari permukaan kepada sinaran dari permukaan hitam yang unggul pada suhu yang sama seperti yang diberikan oleh hukum Stefan-Boltzmann. Nisbah berbeza dari 0 hingga 1. Permukaan jasad hitam sempurna (dengan keberpancaran 1) memancarkan sinaran haba pada kadar kira-kira 448 watt setiap meter persegi pada suhu bilik (7002298150000000000♠25 °C, 7002298150000000000♠298.15 K). Semua objek sebenar mempunyai emisiviti kurang daripada 1.0, dan memancarkan sinaran pada kadar yang lebih rendah.