Neuropeptida dikeluarkan oleh vesikel teras padat selepas penyahkutuban sel. Berbanding dengan isyarat neurotransmiter klasik, isyarat neuropeptida adalah lebih sensitif. Perkaitan reseptor neuropeptida berada dalam julat nanomol ke mikromol, manakala pertalian neurotransmiter berada dalam julat mikromol ke milimol. Selain itu, vesikel teras padat mengandungi sejumlah kecil neuropeptida (3 - 10mM) berbanding vesikel sinaps yang mengandungi neurotransmiter (cth: 100 mM untuk asetilkolina).[7] Bukti menunjukkan bahawa neuropeptida dilepaskan selepas tembakan atau letupan frekuensi tinggi, membezakan vesikel teras padat daripada pelepasan vesikel sinaps.[4] Neuropeptida menggunakan penghantaran padu, dan tidak diambil semula dengan cepat, membenarkan resapan merentasi kawasan luas (nm hingga mm) untuk mencapai sasaran. Hampir semua neuropeptida mengikat kepada GPCR, mendorong lata utusan kedua untuk memodulasi aktiviti saraf pada skala masa yang panjang.[1][4][5]

Ekspresi neuropeptida dalam sistem saraf adalah pelbagai. Neuropeptida sering dikeluarkan bersama dengan neuropeptida dan neurotransmiter lain, menghasilkan kepelbagaian kesan bergantung pada gabungan pelepasan.[5][8] Sebagai contoh, peptida usus vasoaktif biasanya dikeluarkan bersama dengan asetilkolina.[9] Pelepasan neuropeptida juga boleh terkhusus. Dalam larva Drosophila, sebagai contoh, hormon eklosi dijelaskan hanya dalam dua neuron.[6]