Kabocha mempunyai kulit yang keras berjendul, berbentuk seperti labu bulat, dan mempunyai kulit hijau mendalam yang membosankan dengan beberapa jalur putih dan warna kuning-oren di bahagian dalam. Dalam banyak hal ia adalah serupa dengan labu buttercup, tetapi tanpa ciri cecawan pada akhir bunganya. Ia adalah ahli daripada spesies Cucurbita maxima.

Sebiji kabocha mempunyai purata berat 2-3 paun; spesimen besar boleh mencapai berat 8 paun.[3]

Kabocha mempunyai rasa semula jadi manis yang luar biasa, lebih manis dalam rasa daripada labu kuning. Ia sama dengan tekstur dan rasa gabungan labu dan keledek. Sesetengah kabocha boleh rasa seperti kentang Russet. Kulit kabocha boleh dimakan, walaupun, sesetengah tukang masak mengupas untuk mempercepatkan proses memasak, atau, mengikut citarasa dan pilihan peribadi mereka. Kabocha biasanya digunakan dalam hidangan sampingan dan sup, atau, sebagai pengganti untuk kentang atau jenis skuasy lain.

Di Jepun, kabocha adalah ramuan biasa dalam tempura sayur-sayuran dan boleh dibuat sup.

Fak Thong (Thai: ฟักทอง) digunakan dalam pencuci mulut tradisional Thai dan hidangan utama. Labu ini juga digunakan dalam Sup Kaki Ayam Jamaica.

Danhobak (Korea: 단호박) biasanya digunakan untuk bubur tradisional dipanggil Hobakjuk (호박죽), yang sebahagian besarnya dimakan semasa musim luruh dan musim sejuk. Hobakjuk di barat adalah lebih cenderung untuk mengandungi labu.

Kabocha boleh didapati sepanjang tahun tetapi yang terbaik adalah pada akhir musim panas dan awal musim luruh.

Kabocha ditanam terutamanya di Jepun, Korea Selatan, Thailand, California, Florida, Hawaii, Barat Daya Colorado, Mexico, Tasmania, Tonga, New Zealand, Chile, Jamaica, dan Afrika Selatan, tetapi secara meluas disesuaikan untuk iklim yang menyediakan musim menanam 100 hari atau lebih. Kebanyakan tanaman California, Colorado, Tonga dan New Zealand dieksport ke Jepun.