Tatanama mi Cina boleh menjadi sukar kerana kepelbagaian besar yang boleh didapati di China dan banyak dialek Cina yang digunakan untuk menamakan mereka. Dalam bahasa Cina, miàn (Cina ringkas: 面; Cina tradisional: 麵; sering ditransliterasi sebagai "mien" atau "mein" ) merujuk kepada mi yang diperbuat daripada gandum, manakala fěn (粉) atau "fun" merujuk kepada mi yang diperbuat daripada tepung beras, kanji kacang hijau, atau bahkan apa-apa jenis kanji. Setiap jenis mi boleh diterjemahkan dalam pinyin untuk Mandarin, tetapi di Hong Kong dan Guangdong bersebelahan ia akan dikenali oleh sebutan Kantonisnya ("min"). Taiwan, Malaysia, Singapore dan lain-lain masyarakat Cina Luar Negara di Asia Tenggara boleh menggunakan istilah Hokkien (Min Nan) berbanding ("mi").