Di hadapan Puan Lonnie Ali, Presiden George W. Bush memeluk Muhammad Ali selepas menyerahkan kepada beliau Anugerah Kebebasan Presiden pada 8 November, 2005, semasa di sebuah majlis di Rumah Putih.

Muhammad Ali mengalahkan kesemua peninju heavyweight terkenal pada era beliau, yang mana dikenali sebagai era emas tinju heavyweight. Ali telah dinamakan sebagai "Fighter of the Year" oleh Ring Magazine lebih banyak daripada peninju lain, dan telah terlibat lebih banyak dalam "Fight of the Year" yang dikelola Ring Magazine daripada peninju lain. Beliau dimasukkan ke dalam senarai Dewan Kemasyuran Tinju Antarabangsa dan mengatasi lebih tujuh orang peninju lain dalam senarai ini. Beliau merupakan salah seorang daripada tiga orang peninju yang dinamakan "Tokoh Sukan Tahunan" oleh Sports Illustrated.

Pada tahun 1978, tiga tahun sebelum persaraan kekal beliau, Lembaga Aldermen Louisville di kampung halaman Ali di Louisville, Kentucky, telah mengundi 6–5 bagi menamakan semula Jalan Walnut kepada Boulevard Muhammad Ali. Perkara ini menjadi kontroversi pada waktu itu, apabila dalam masa seminggu 12 daripada 70 papan tanda jalan telah dicuri. Awal tahun yang sama, sebuah jawantankuasa Sekolah Awam Kaunti Jefferson (Kentucky) bercadang untuk menukar nama Central High School (Louisville, Kentucky) untuk menghargai beliau, tetapi cadangan ini tidak diluluskan. Walau bagaimanapun, Boulevard Muhammad Ali—dan Ali sendiri diterima baik di kampung halaman beliau. Pada tahun 1993, Associated Press melaporkan bahawa Ali adalah seri dengan Babe Ruth sebagai atlit paling dikenali, daripada lebih 800 orang atlit yang masih hidup atau telah meninggal dunia di Amerika. Kajian mendapati lebih 97% rakyat Amerika berumur lebih daripada 12 tahun mengenali kedua-dua Ali dan Ruth.[166] Ali merupakan penerima Anugerah Keberanian Arthur Ashe pada tahun 1997.

Pada tahun 1999, majalah Time menamakan Ali salah satu daripada 100 Orang Paling Penting abad ke-20.[167] Beliau telah dinobatkan sebagai Olahragawan abad ke-oleh Sports Illustrated. [168] Dinamakan Sports Personality of the Century dalam satu tinjauan BBC, beliau menerima lebih banyak undi berbanding pesaing lain (termasuk Pelé, Jesse Owens dan Jack Nicklaus) digabungkan. [169]Pada 13 September 1999, Ali dinamakan "Kentucky Atlet Century" oleh Kentucky Athletic Hall of Fame dalam upacara di Galt House Timur.[170]

Pada 8 Januari 2001, Muhammad Ali telah dianugerahkan dengan Pingat Presiden Citizens oleh Presiden Bill Clinton. [171] Pada bulan November 2005, beliau menerima Pingat Presiden Kebebasan dari Presiden George W. Bush,[172][173] diikuti oleh Otto Hahn Pingat Keamanan Emas di Persatuan PBB Jerman (DGVN) di Berlin untuk kerja-kerja dengan pergerakan hak awam Amerika Syarikat dan Pertubuhan Bangsa-bangsa Bersatu (17 Disember 2005).[174]

Muhammad Ali Center, berseblahan Interstate 64 di Louisville, tebing sungai Kentucky

Pada 19 November 2005 (ulang tahun perkahwinan ke-19 Ali), Muhammad Ali Center (pusat tidak berdasarkan keuntungan) yang berharga $60 juta dibuka di pusat bandar Louisville. Selain memaparkan memorabilia tinju beliau, pusat itu memberi tumpuan kepada perkara teras keamanan, tanggungjawab sosial, hormat, dan perkembangan peribadi. Pada 5 Jun, 2007, beliau menerima Ijazah Kehormat Doktor Falsafah Kemanusiaan pada majlis graduasi ke-260 Princeton University.[175]

Ali Mall, bertempat di Pusat Araneta, Quezon City, Filipina, dinamakan sempena nama beliau. Pembinaan pusat membeli-belah, yang pertama seumpamanya di Filipina, bermula sejurus selepas kemenangan Ali dalam perlawanan dengan Joe Frazier di Coliseum Araneta berdekatan pada tahun 1975. Pusat membeli-belah dibuka pada tahun 1976 dengan Ali menghadiri pembukaannya.[176]

Kedudukan dalam sejarah tinju

Ali dianggap sebagai salah seorang peninju terhebat sepanjang masa oleh para pengkritik dan sejarawan. Pada tahun 1998, Ring Magazine sebuah majalah tinju yang terkenal telah meletakkan nama beliau di kedudukan pertama di dalam ranking peninju "heavyweight" terhebat dalam seluruh era.[177] The Associated Press telah mengundi Muhammad Ali sebagai Peninju "Heavyweight" No. 1 pada kurun ke-20 pada tahun 1999.[178] Pada Disember 2007, ESPN telah menyenaraikan Muhammad Ali sebagai pilihan kedua daripada peninju terhebat sepanjang masa, selepas Joe Louis.[179] Muhammad Ali telah dinamakan sebagai peninju pound for pound kedua terhebat dalam sejarah tinju oleh ESPN, di belakang peninju kelas "welterweight" dan "middleweight" Sugar Ray Robinson.[180]

Sajak dan muzik

Ali sering menggunakan skim sajak dan puisiperkataan yang diucapkan, kedua-dua semasa beliau menjadi “sampah bercakap” dalam tinju dan puisi politik untuk aktivisme beliau di luar tinju. Beliau memainkan peranan dalam membentuk tradisi syair hitam, membuka jalan untuk The Poets lepas pada tahun 1968, Gil Scott-Heron pada tahun 1970, dan kemunculan muzik rap pada 1970-an. [181]

Pada tahun 1963, Ali mengeluarkan album muzik perkataan yang diucapkan di Columbia Records bertajuk “I Am Big”, dan pada tahun 1964, beliau merakamkan versi penutup lagu irama dan blues "Stand by Me".[182][183] “I Am The Greatest“ mencapai bilangan 61 pada carta album dan telah dicalonkan untuk Anugerah Grammy. Beliau kemudiannya menerima pencalonan kedua, untuk "Rakaman Terbaik untuk Kanak-kanak", dengan rekod 1976 yang baru, The Adventures of Ali dan His Gang vs Mr. Tooth Decay.[184]

Ali adalah seorang tokoh berpengaruh di dunia muzik hip hop. Sebagai "penipu berima", beliau telah terkenal dengan "irama funky" beliau, "berbangga", dan "kata-kata tidak berkesudahan". [185] Menurut Rolling Stone, "kemahiran gaya bebas" dan "puisi beliau , aliran, dan kesombongan" akann"satu hari menjadi tipikal MC lama” seperti Run-DMC dan LL Cool J, dan "ego di luar meramalkan keterlaluan angkuh daripada Kanye West, manakala beliau kesedaran Afrocentric dan memotong kejujuran menunjuk ke depan kepada bards moden seperti Rakim, Nas, Jay-Z, dan Kendrick Lamar.[184]" Ali telah dinamakan sebagai inspirasi dengan rapper seperti LL Cool J, [185] Public Enemy ini Chuck D,[186] Jay-Z, Eminem, Sean Combs, Slick Rick, Nas dan MC Lyte. [187] Ali telah dirujuk dalam sebilangan lagu-lagu hip hop, termasuk "Rapper The Delight" (The Sugarhill Gang), "Ready or Not" (Fugees), "You’re The Customer" (EPMD) dan "Gettin' Jiggy wit It" (Will Smith).[187]

Di dalam media dan budaya masyhur

Lukisan 'pop art' Muhammad Ali oleh John Stango.

Sebagai seorang juara tinju dunia dan aktivis sosial, Ali merupakan subjek pelbagai buku, filem dan projek kreatif. Ali membuat kemunculan di muka majalah "Sports Illustrated" untuk 37 edisi berbeza, berada di tempat kedua selepas Michael Jordan (di dalam konteks kemunculan muka majalah).[188]Ali mempunyai penampilan sementara di dalam filem "Requiem for a Heavyweight" (1962) dan semasa tempoh beliau dibuang negara, dia membintangi musikal Broadway "Buck White" (1969) yang ditayangkan untuk tempoh yang pendek. Ali juga muncul di dalam filem dokumentari "Black Rodeo" (1972) dengan menunggang seekor kuda dan lembu jantan. Buku biografinya "The Greatest Hero: My Own Story" yang ditulis bersama Richard Durham telah diterbitkan pada tahun 1975. [189] Pada tahun 1977, buku ini telah diadaptasikan ke sebuah filem yang bertajuk "The Greatest" di mana Ali memainkan wataknya sendiri dan Ernest Borgnine memainkan watak Angelo Dundee. FIlem "Freedom Road" (1978) memaparkan Muhammad Ali sebagai Gideon Jackson, seorang bekas hamba dan tentera kesatuan Perang Saudara Amerika yang berlatarkan tahun 1870-an, Virginia. Di set penggambaran filem tersebut, beliau bertemu dengan penyanyi dan penulis lagu warga Kanada, Michel [190] dan seterusnya membantu Michel mencipta albumnya yang bertajuk "The First Flight of the GIzzelda Dragon" dan rancangan televisyen "With Love From Muhammad Ali".[191]Ali merupakan subjek untuk rancangan "This Is Your Life" (televisyen United Kingdom) apabila beliau dikejutkan oleh Eamonn Andrews. [192] Ali juga diperkenalkan di dalam "Superman Versus Muhammad Ali", sebuah majalah komik DC Comics keluaran 1978. Pada tahun 1979, beliau merupakan bintang jemputan untuk rancangan sitkom NBC "Diff'rent Strokes".

Beliau juga mengarang beberapa buku terhangat tentang kariernya, termasuklah "The Greatest: My Own Story" dan "The Soul of a Butterfly". "Kesan Muhammad Ali", yang dinamakan sempena Ali, ialah satu istilah yang digunakan di dalam bidang psikologi pada tahun 1980-an. Seperti yang dicatatkan di dalam buku biografinya "The Greatest Hero: My Own Story": "Saya hanya mengatakan bahawa saya adalah yang terhebat, bukan yang terbijak."[189] Berdasarkan kesan ini, apabila subjek ditanya mengenai tahap kebijaksanaan dan perlakuan moral mereka berbanding dengan orang lain , mereka akan menyatakan bahawa diri mereka lebih bermoral tetapi tidak lebih bijak daripada orang lain.[193][194]

"When We Were Kings", sebuah dokumentari tahun 1996 tentang "Rumble in the Jungle" telah memenangi Anugerah Akademi [195] dan filem biopik 2001 Ali memperolehi pencalonan Oscar bagi lakonan Will Smith untuk watak utama.[196] dan filem biopik "Ali" pula menjadikan Will Smith sebagai calon Anugerah Akademi untuk peranan watak utama. Filem "Ali" yang diarah oleh Michael Mann menerima reaksi positif dan negatif di mana reaksi positif adalah untuk Smith yang memainkan watak Ali. Sebelum filem ini dibuat, Smith menolak tawaran watak tersebut sehinggalah Ali meminta Smith untuk menerimanya. [197]

Pada tahun 2002, Ali telah dianugerahkan bintang "Hollywood Walk of Fame" di 6801 Hollywood Boulevard [198] untuk sumbangan beliau di dalam bidang hiburan. Bintang beliau merupakan satu-satunya bintang yang dibina di atas lantai (diletakkan pada dinding) untuk memenuhi permintaan beliau supaya namanya tidak dipijak.[199][200]

"The Trials of Muhammad Ali" merupakan sebuah dokumentari yang diarah oleh Bill Siegel, yang menjadikan keengganan beliau untuk dikerah ke Perang Vietnam sebagai fokus utama. Dokumentari tersebut telah ditayangkan secara sulung di Manhattan pada 23 Ogos 2013. [201][202] Terdapat juga filem televisyen "Muhammad Ali's Greatest Fight" yang mengisahkan aspek kehidupan Ali yang sama.